Kochani,
trzydzieści lat temu przystąpiłem do konkursu na stanowisko dyrektora ówczesnego Wojewódzkiego Domu Kultury we Włocławku. Mówiło się już wtedy głośno o nowym podziale administracyjnym Polski i było wiadomo, że Włocławek przestanie być miastem wojewódzkim.

Zatem i likwidacja wszystkich wojewódzkich instytucji była przesądzona. Opracowałem więc koncepcję organizacyjną i artystyczną Teatru Impresaryjnego, która stała się podstawowym dokumentem złożonej przeze mnie we wspomnianym konkursie aplikacji. Przekonałem komisję konkursową i już jesienią 1990 roku ruszył przy włocławskim WDK-u Impresariat Artystyczny „Im Art”, a po kolejnych dwóch latach Państwowy Teatr Impresaryjny powołany przez wojewodę włocławskiego. W 1994 roku teatr ten przeszedł pod skrzydła samorządu miejskiego i odtąd jest miejską instytucją kultury.

Trzydzieści lat mojego drugiego „dziecka” opisuję od jakiegoś czasu i niebawem przedstawię na tej stronie najważniejsze elementy pracy teatru i mojej. Dzisiaj chcę pożegnać się i podziękować wszystkim, którzy ten teatr ze mną budowali.

Dziękuję przede wszystkim Publiczności. O tej naszej, włocławskiej, artystyczna matka chrzestna Teatru Impresaryjnego, Krystyna Janda, napisała: WSPANIAŁA. Pozostańmy wobec tego przy tym przymiotniku. Byliście zawsze z nami, byliście zawsze z naszym teatrem. Byliście serdeczni, ale i wymagający. Byliście wybredni, ale i wierni. Byliście, jesteście i na pewno będziecie wspaniali!

Dziękuję mojemu Mistrzowi, Włodzimierzowi Gniazdowskiemu- „Dziadkowi”, za to, że pokazał mi drogę do teatru i był przy mnie, gdy stawiałem na niej pierwsze kroki.

Dziękuję wszystkim byłym i aktualnym pracownikom WDK-u i Teatru Impresaryjnego za to, że mi uwierzyli i byli ze mną i z teatrem zawsze.

Dziękuję wszystkim aktorom z teatru „Próba” i Teatru Ludzi Upartych za wspólne tworzenie, za każdą próbę, premierę i spektakl.

Dziękuję wszystkim twórcom polskiego teatru, których pracę mogliśmy podziwiać na naszej scenie: aktorom, autorom, reżyserom, scenografom, kompozytorom etc. etc…..

Dziękuję wszystkim włodarzom województwa, a potem miasta, którym sprawy teatru były bliskie i którzy przyczyniali się do jego rozwoju, szczególnie w sferze materialnej.

Dziękuję wszystkim sympatykom i przyjaciołom naszej Sceny. Życzę Wam i Teatrowi Impresaryjnemu im. Włodzimierza Gniazdowskiego niezwykłych wydarzeń artystycznych i kolejnych trzydziestu, pięćdziesięciu, stu lat!

Jan Polak